Eduard Bierzin, wysoki oficer NKWD, założyciel i naczelnik kompleksu łagrów Kołymy (1932-1937) przy jego rolls-royce New Phantom Limousine. Kołyma, lata trzydzieste. Fot. autor nieznany. Elza Bierzin, Kołyma, lata trzydzieste. Fot. autor nieznany. Pluton kawalerii nagajewo-magadańskiego garnizonu mający za zadanie ściganie zbiegłych więźniów. Osiedle Miakit przy Trasie Kołymskiej, 270 km na północ od Magadanu, lata trzydzieste. Fot. autor nieznany. Samochody jadące po zamarzniętej rzece. Transport zaopatrzenia od stacji Kolei Transsyberyjskiej Bolszoj Niewier do oddalonego o ok. 2000 km osiedla Ese-Chaja, siedziby administracji Jańskich Obozów Pracy Poprawczej – Janłag w płn.-zach. Jakucji, 1952. Fot. autor nieznany. Załadunek prowiantu na sanie. Kołyma, 1933-1934. Zimą karawany z Magadanu docierały do oddalonych kopalni i obozów w 25-50 dni w zależności od pogody. Kadry z filmu propagandowego „Kołyma”, reżyser nieznany, operator: prawdopodobnie S. Sawienko, „Sojuzkinochronika”, Moskwa 1934. Karawana z zaopatrzeniem. Kołyma, 1942-1943. Fot. autor nieznany. Trasa Kołymska, 1942-1943. Zbudowana przez więźniów w latach 1932-1953. Najpierw połączyła Magadan z terenami złotonośnymi w górnym biegu rzeki Kołymy, potem drogę poprowadzono dalej do Jakucka, w sumie 2000 km. Fot. autor nieznany. Kopalnia złota „Czełbania” w pobliżu osiedla Susuman, 600 km na północ od Magadanu, Kołyma, 1942-1943. Oryginalny podpis fotografii: „Przygotowania do wypłukiwania [złotonośnych] piasków dobiegają końca. Na hałdach piaski wydobyte ze sztolni”. Fot. autor nieznany. Więźniowie obsługujący tzw. butar – prymitywną drewnianą konstrukcję, do której kierowano wodę ze strumienia i przywożono taczkami złotonośny grunt. Kołyma, 1938. Fot. autor nieznany. Odkrywkowe kopalnie złota. Kołyma, 1941-1944. Fot. autor nieznany. Zbieranie urobku złota. Kołyma, 1938. Fot. autor nieznany. Więźniowie przy pracy. Kołyma, 1933-1934. Kadry z filmu propagandowego „Kołyma”, reżyser nieznany, operator: prawdopodobnie S. Sawienko, „Sojuzkinochronika”, Moskwa 1934. Kopalnie złota. Kołyma, 1938. Na horyzoncie widoczny łagier. Fot. autor nieznany. Kopalnie rudy cyny i uranu w pobliżu miejscowości Ust-Omczug, 270 km na północ od Magadanu, 1942-1943. Fot. autor nieznany. Kopalnia rudy cyny w masywie górskim Butugyczag w pobliżu miejscowości Ust-Omczug, 270 km na północ od Magadanu, 1942-1943. Fot. autor nieznany.
FOTOGRAFIE WSPÓŁCZESNE
Linia górniczej kolejki wąskotorowej zbudowanej przez więźniów. Masyw górski Butugyczag koło miejscowości Ust-Omczug, 270 km na północ od Magadanu, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Najwyżej położona część kompleksu łagrowo-górniczego Butugyczag (1400 m n.p.m.) zbudowanego dla wydobycia rud cyny i uranu, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Kopalnie rud cyny i uranu. Kompleks łagrowo-górniczy Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Karcer, tzw. szizo (skrót od sztrafnoj izolator – dosł. izolator karny) w obozie Centralnym w dolinie strumienia Błużdajuszczij. Kompleks łagrowo-górniczy Butugyczag. Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Pozostałości obozu Centralnego. Kompleks łagrowo-górniczy Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Na drugim planie dolina Szajtan, którą więźniowie podchodzili z obozu Centralnego do kopalń położonych w górnych partiach masywu górskiego. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Widok z obozu Sopka na dolinę Szajtan. Kompleks łagrowo-górniczy Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Najwyżej położona (1400 m n.p.m.) część kompleksu łagrowo-górniczego zbudowanego dla wydobycia rud cyny i uranu. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Huśtawka koło domu komendanta obozu Sopka kpt. Malejewa, który mieszkał na stromym stoku bezpośrednio nad łagrem. Jego żona Anna pracowała w punkcie medycznym górnego Butugyczagu. Dziecko bawiło się nad barakiem więźniów widocznym na drugim planie. Z prawej ogrodzenie i ruiny łagru. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Obóz Sopka usytuowany w miejscu narażonym na huraganowe wiatry i pozbawionym ujęcia wody. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Ruiny zakładu wzbogacania rudy uranu. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Cmentarz łagrowy w pobliżu obozu Centralnego. Na grobach paliki z tabliczką, na której wypisywano numer więźnia. Butugyczag, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Władysław Chrystuk, Polak, kapitan AK, aresztowany przez NKWD w 1944 r. w Lidzie, skazany na 5 lat łagrów i wywieziony na Kołymę. Pracował przy wyrębie lasów i wydobyciu złota. Zwolniony w 1949 r., nie miał prawa wyjazdu z Kołymy. Ożenił się z Rosjanką. Przez trzydzieści sześć lat pracował na Kołymie jako cieśla. Mieszkał w osiedlu Jagodnoje przy ulicy Eduarda Bierzina. Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Popiersie Eduarda Bierzina przed siedzibą administracji obwodu magadańskiego na placu Maksyma Gorkiego w Magadanie, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny Plac Lenina w Magadanie, Kołyma 1995. Fot. Tomasz Kizny
